Verhäölke 3

‘t Waas elf november twiëdoézendelf. Elf-elf-elf en rônd half elf in de morge. De winkel hadde we intösse vreej vaer laeggeruump. Achterin waas ein tap geïnstalleerd en woord de geluudsinstallatie getes. Vastelaovesmeziék völde de ruumte. Ik veulde de zenuwe door mien liéf trekke terwiel ik op de grônd mit tape de geluudskabels vasplekde zoëdet neemus d’r euver zoel struukele.

‘t Book van Jan van Mersbergen stônd intösse eine maond beej ôs op plek ein in de toptiën, maar zoel noow ouk in de res van Nederland euver de toënbank gaon, tiéd veur ein feesje dus. Mit alle andere activiteite in de stad vroog ik mich aevel aaf of, en wievuuël minse op ôs feesje aaf zoele kômme. Misschien waal neemus. De klok tikde elf oor aan. Nog elf  minute, de winkel waas nog laeg. Einen iërste gas kwaam binne. Op straot zoog ik noow miër minse staon, en ik leep nao boéte en ein groëte groep kwaam vanaaf de Parade aanzitte, Jan in ‘t midde ofschoën ik um neet direk truuk kôs door zien oét-dossing.

Alsmaar miër minse kwaame aanloupe en de winkel woord vol, de tap ging aope en neet miër toe, meziék knalde oét de boxe en oét de instrumente van d’n Heiten Haspel die binne kwame storme. Eine klant kwaam vraoge waat d’r aan de hand waas, ik keek um aan door miene Wao is Wally bril en zag det we ein feesje hadde, ein bookprissentasie. Of hae ein pilske woel, vroog ik d’r achteraan en efkes later stônd hae mit ein glaas in de hand tösse de hônderdviéftig of twiëhônderd hossende minse.

De minse van ‘n oétgaever stônde mit aope mônd te kiéke. Ik zag eur det dit Venlo waas. En terwiel ik ‘t zag veulde ik mich hiël erg gruuëts.