De kersverse Prins Carnaval van Jocus, Prins Gijs I, brach dees waek ein biézônder bezeuk aan ‘t veurmaolige verzörgingstehoés De Beerendonck. Al enige tiéd is De Beerendonck ein opvanglocatie veur Oekraïnse vluchtelinge. In eine onzekere tiéd stond ‘t bezeuk veural in ‘t teike van ontspanning en same zien.

Vastelaovend is beej oétstek ‘t fees van einheid. Det waas auk veur Jocusprins Gijs Hendrikx ein oétgangspunt veur ‘t bezeuk, det vuuël indrök makde: “Juus in dees meujlikke tiéje zörg de vastelaovend veur bliejheid en verbôndeheid en kin ‘t helpe um de dagelikse zörg hiél efkes te vergaete. Neet allein veur de minse die ‘t fees oétbundig viere, maar messchiens nog waal miër veur de minse die ‘t meujlik hebbe. In dees periode veule weej ôs allemaol éín. Vastelaovend viere weej same en bringk minse beejein. Haopelik hebbe weej det mit dit biézôndere bezeuk aan de minse oét Oekraïne mei kinne gaeve. En kinne zeej de kômmende waeke, ondanks eur dagelikse zörg euver de situatie in eur eige land, toch een bietje geneete en de Venlose vastelaovend mei viere.”

De Oekraïnse vluchtelinge woëne al enige tiéd in d’n Beerendock. ‘t Bezeuk van Prins Gijs I en zijn Adjudante Martijn en Sef zörgde voor lachende en blieje gezichte, zeker auk beej de kinder. De vaste meiwerkers en vreejwilligers koste de vluchtelinge dankzij ein inzamelingsactie bliej make mit vastelaovespekskes en oétdossinge. De bewoëners hadde zelf medaalies geknutseld en dees woorte neteurlik oétgewisseld. Tiédes ‘t samezien woorte verhaole oétgewisseld en kennis gemak mit mekaars költure. Ein van de bewoëners sprook de haup oét um Jocus oeïts in eur land te meuge ôntvange veur ein fees det lokaal woort gevierd.

‘t Woort ein ziër biézônder en dankbare ontmoeting um ‘t laeve hapelik iets miër kleur te gaeve in deze veur eur meujlikken tiéd.